Η Λευκάδα στην
μέση Βυζαντινή περίοδο
Μία
ιστορική τοπογραφία
Η
εξέλιξη ενός τμήματος του χώρου της
επαρχίας της Παλαιάς Ηπείρου αφορά την
παρουσίαση αυτή, εστιάζοντας στο νησί
της Λευκάδας στην διάρκεια της
μεσοβυζαντινής περιόδου. Η μεσοβυζαντινή
περίοδος. εκτείνεται από μετά το
(συμβατικό) τέλος της πρωτοβυζαντινής
περιόδου. Είναι μια πολύ σημαντική
περίοδος μετασχηματισμού, επιβίωσης
αλλά και ανάπτυξης του βυζαντινού
κράτους, Μέχρι
την
αποκατάσταση του βυζαντινού ελέγχου
στην περιοχή τον 9° αιώνα, η Ήπειρος,
ταλανίζεται από εκτεταμένες πολεμικές
επιχειρήσεις εισβολές και μετακινήσεις
πληθυσμών. Η
επαρχία
αυτή κατά τους 9°-12° αιώνες οργανώθηκε
διοικητικά με τα γνωστά Θέματα Κεφαλληνία
/ Κεφαλληνία, Νικόπολη και
ανήκε στην ευρύτερη διοικητική υποδιαίρεση
της βυζαντινής αυτοκρατορίας που
ονομαζόταν Δύσις.
Πρόκειται
για έναν σχεδόν αποκλειστικά ορεινό
χώρο που καθορίζεται από την έντονη
παρουσία υδάτινων συστημάτων τα οποία
προσφέρουν τη διέξοδο επικοινωνίας
δείχνοντας τον δρόμο προς την θάλασσα
(το Ιόνιο Πέλαγος και τον Βόρειο Κορινθιακό
Κόλπο).
Κείμενα- Παρουσίαση: Γιάννης Βλάχος
