ΕΠΟΧΙΚΟ ΛΙΜΝΙΟ ΚΟΙΛΑΔΑΣ ΚΟΜΗΛΙΟΥ

Τα Μεσογειακά εποχικά λιμνία είναι κοιλότητες που, λόγω του γεωλογικού υποστρώματος, συγκρατούν νερό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κάποιους μήνες κατακλύζονται από νερό, γενικά μικρού βάθους, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες ξηραίνονται. Η γρήγορη εναλλαγή ξηρασίας– υγρασίας δημιουργεί συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη ιδιαιτέρων χλωριδικών κοινωνιών που ενίοτε περιλαμβάνουν σπάνια ή/και ενδημικά φυτά. (Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων 2023: κάμερες στραμμένες στις μικρές εποχικές λίμνες του Νέστου.dasarxeio.com)

Τό εποχικό λίμνιο γλυκού νερού στην κοιλάδα του Κομηλιού έιναι καταγεγραμμένο στην βάση δεδομένων για τους νησιωτικούς υγρότοπους της Ελλάδας της WWF, ως έλος κοιλάδας Κομηλιού. Σύμφωνα με το απογραφικό δελτίο είναι ένας φυσικός, εσωτερικός υγρότοπος , 12.5 στρ. γλυκού νερού, σε απόσταση από πλησιέστερο οικισμό(του Κομηλιού) μικρότερη του ενός χλμ νότια – νοτιοδυτικά( 700-800μ.).

Η ακριβής περιγραφή του υγροτόπου με περίοδος αναφοράς πρωτογενών δεδομένων: 4/2010. και απογραφείς τους : Ν. Γεωργιάδης, Φ. Βρεττού έχει ως έξής:

« Πρόκειται για εποχικό λιμνίο γλυκού νερού σε κοιλάδα, σε ύψος 450 περίπου μέτρων από τη στάθμη της θάλασσας. Ο υγρότοπος παρουσιάζει μεγάλο βαθμό φυσικότητας. Η ευρύτερη λεκάνη απορροής χαρακτηρίζεται από ήπιες χρήσεις που αφορούν δενδρώδεις καλλιέργειες και βόσκηση. Πρόκειται για έναν υγρότοπο με κορεσμένο έδαφος που τροφοδοτείται πιθανόν από υπόγειες πηγές. Διατηρεί δυο διακριτά λιμνία, αλλά όλη η περιοχή πλημμυρίζει τον χειμώνα κατά τη διάρκεια των βροχών. Μια τάφρος που διατρέχει τον υγρότοπο τροφοδοτεί με νερό και συνδέει τα δύο λιμνία, το πρώτο εκ των οποίων καλύπτεται από άγρια μέντα και το δεύτερο νοτιότερα κυριαρχείται από αγρωστώδη. Όλη η περιοχή καλύπτεται κυρίως από εποχιακά μονοετή φυτά. Δεν διαπιστώθηκε κάποια απειλή για τον υγρότοπο.»

Ο υγρότοπος προστατεύεται από το π.δ. των μικρών νησιωτικών υγρότοπων (Y224LEF007, ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012).

Άξίες του υγροτόπου: Εκφόρτιση υπόγειων νερών-Κατακράτηση θρεπτικών-Υποστήριξη τροφικών αλυσίδων-Ενδιαίτημα άγριων ειδών ζώων και φυτών-Τροφοληπτική -Αγροτική

Στο σχέδιο αποτυπώνεται η περιοχή της κοιλάδας και η επιφάνεια που καταλάμβάνει ο εποχικός υγρότοπος, καθώς και η επιφάνεια του πλημμυρισμένου εδάφους η οποία ανέρχεται σε 0,91 εκτάρια(ha). Σχεδόν δέκα στρέμματα. Η αξιολίγηση έγινε από επεξεργασία εικόνας  Δείκτη Κανονικοποιημένης  Διαφοράς Νερού  (NDWI) του δορυφόρου Sentinel -2, με ημερομηνία 2-2-2023 και νεφοκάλυψη 22%.

Πρώτη δημοσίευση dasarxeio.com

Χάρτης της πεδιάδας του Νυδρίου, και των νησιών Μαδουρής Σκορπιού και Σπάρτης

Από το έργο: Wilhelm Dorpfeld, Alt Ithaka, Μόναχο 1927

 

ΛΙΜΝΑΙΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ ΤΗΣ ΚΑΡΥΑΣ 

Το λιβάδι της Καρυάς, μετά τις βροχές του φθινοπώρου και χειμώνα,  καλύπτεται περιδικά από τα νερά των γύρω χειμάρρων με αποτέλεσμα να μετατρέπεται σε ένα μικρό-εσωτερικό υδροβιότοπο προσελκύοντας πλούσια ορνιθοπανίδα. 

Περιτριγυρισμένο από βουνά και λοφίσκους, ο κάμπος,  αποτελούσε πάντα ένα από τα σημαντικότερα σημεία της γεωργικής δραστηριότητας των γύρω χωριών και κυρίως της Καρυάς και των Πηγαδισάνων με κυριότερες καλλιέργειες εκείνες του αμπελιού, των οσπρίων (λαθούρια, ρεβίθια) και της πατάτας,  αλλά και καλλιέργειες δημητριακών και σανοδοτικών φυτών, ενώ στην περιοχή υπήρχαν ανέκαθεν διάσπαρτες κυδωνιές και φιρικιές. (Κωνσταντίνος Κατωπόδης-γεωπόνος).

Στήν χρονική περίοδο που διανύουμε (φθινόπωρο-χειμώνας 2022-2023) καθώς δεν σημειώθηκαν αρκέτες βροχοπτώσεις, κατά τον μήνα Νοέμβριο και Δεκέμβριο, ο κάμπος χρειάστηκε τις ισχυρές  βροχές  που έπεσαν από το πρώτο δεκαήμερο του Γενάρη  για να πλημμυρίσει τό ήδη κορεσμένο από τα νερά έδαφος.

 

Στό διάγραμμα φαίνεται η ένταση της βροχόπτωσης πού έπεσε στό χρονικό διάστημα από 1-11-2022 έως και 31-1-2023. Η ένταση των 9,3 mm που παρατηρήθηκε στις 20-1-2023 χαρακτηρίζεται ως η μεγλύτερη των τελευταίων 5 χρόνων. Μπόρες μεγάλης έντασης από καταιγιδοφόρα νέφη(>6mm) παρατηρήθηκαν το πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη, καθώς και στις 10 Γενάρη, ενώ δεν έβρεξε σχεδόν γιά ένα μήνα (13-12-2022 έως 9-1-2023).

Η επιφάνεια του πλημμυρισμένου εδάφους ανέρχεται στα 54,99 εκτάρια, συμπεριλαμβανόμενης και της λιμνοδεξαμενής που βρίσκεται στην περιοχή. Τα λιμναία υδατα, που καλύπτουν το λιβάδι υπολογίζονται σε 44,3 εκτάρια.

Οι παρατηρήσεις έγιναν από εικόνα Δείκτη Κανονικοποιημένης  Διαφοράς Νερού  (NDWI) του δορυφόρου Sentinel -2, με ημερομηνία 28-1-2023 και νεφοκάλυψη 15%.

Ο Δείκτης Κανονικοποιημένης  Διαφοράς Νερού χρησιμοποιεί την ανακλώμενη ακτινοβολία κοντά στο υπέρυθρο και το ορατό πράσινο φως για να ενισχύσει την παρουσία τέτοιων χαρακτηριστικών ενώ εξαλείφει την παρουσία εδαφικών και χερσαίων χαρακτηριστικών βλάστησης.

Σε όλη την έκταση του λιβαδιού υπάρχει δίκτυο από σούδες που κατευθύνουν τα λιμνάζοντα νερά προς το νότιο τμήμα του λιβαδιού και τους καταποτήρες που βρίσκονται εκεί, προκαλώντας έτσι τη φυσική αποστράγγιση του λιβαδιού τους καλοκαιρινούς μήνες. Από τους καταποτήρες τα νερά κινούμενα υπογείως τροφοδοτούν πηγές και ρέματα της περιοχής σε χαμηλότερα υψόμετρα με κύριο αποδέκτη το ποτάμι της Ακόνης.(Κωνσταντίνος Κατωπόδης-γεωπόνος).

Σχέδιο Αξιολόγησης της πλημμύρας